conditor

conditor
1.
condĭtor, ōris, m. [id.], a maker, builder, framer, establisher, founder, author, compiler, etc.
I.
Prop. (class.; most freq. in the poets and prose writers after the Aug. per.).
(α).
With gen.:

Romanae arcis,

Verg. A. 8, 313:

oppidum magnum, cujus conditor,

Sall. J. 89, 4:

simulacra infantium conditorum urbis,

i. e. Romulus and Remus, Liv. 10, 23, 12; cf.:

casa illa conditoris nostri,

id. 5, 53, 8; cf.

of the founders of states,

Ov. M. 4, 566; 14, 849; *Hor. A. P. 394; Quint. 2, 16, 9; 3, 2, 4 al.; Suet. Aug. 7; 98 Bremi al.:

tanti regni Cyrus,

Just. 2, 10: historiae, Ov. lb. 522; Poët. ap. Quint. 8, 3, 29:

Romani anni,

i. e. author of the Fasti, Ov. F. 6, 21:

scientiae medicorum,

Sen. Ep. 95, 20:

pessimorum carminum,

Curt. 8, 5, 8:

legum atque jurium,

Plaut. Ep. 3, 4, 86; cf.:

legum lator conditorque Romani juris,

Liv. 3, 58, 2:

ejus sacri,

id. 39, 17, 7:

Romanae libertatis,

id. 8, 34, 3; 1, 42, 4:

mundi,

Sen. Ep. 119, 15; id. Phoen. 655.—Rarely,
(β).
Absol.: T. Sicinium... conditorem Veios sequantur, i. e. who advises a removal to Veii, ktistên, Liv. 5, 24, 11:

conditorum, parentum, deorum numero nobis eritis,

id. 7, 30, 19:

sacrificium quod Aeneae conditori faciunt,

id. 40, 4, 9:

humilis,

writer, author, Tib. 4, 1, 4.—In a sarcastic pun:

ipse conditor totius negotii Guttam aspergit huic Balbo (with allusion to the meaning of condo, to lay up fruits, cf. the foll.),

Cic. Clu. 26, 71.—
II.
Condĭ-tor, nom. propr., a rural deity who presided over the laying up of fruits, acc. to Serv. ad Verg. G. 1, 21.
2.
condītor, ōris, m. [condio], one who prepares a thing in a savory manner, a seasoner (very rare): ciconiarum, Poët. ap. Schol. Hor. S. 2, 2, 49.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • CONDITOR — pro Auctore, Conditor gentis, apud Statium, l. 5. Theb. v. 712. tu gentis conditor Evan. Conditor Urbis, in titulis Romanorum, quô appellari summae laudi ducebatur, Plut. in Camillo, l. 4. Barthius, ad Claudian. Manl. Alii. Non enim solum Auctor …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Condītor — Condītor, Künstler, dessen Geschäft nicht nur Bereitung eßbarer Conditorwaaren ist, d.h. entweder eigentlicher Zuckerbäckereien (Confect), od. auch mit Zucker in verschiedener Art überzogener (candirter) Früchte u. anderer Substanzen,… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Condĭtor — Condĭtor, römischer Feldgott für das Aufbewahren der Feldfrüchte …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Conditor — CONDĬTOR, óris, ein Feldgott der Römer, welcher über das Aufheben des Getraides und dergleichen Früchte gesetzet war. Fab. Pictor ap. Servium ad Virgil. Georg. I. v. 21 …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Conditor — Dans la mythologie romaine, Conditor (du latin «condo», mettre en réserve) était le dieu de l entreposage du grain dans les granges. Ce dieu, associé à Cérès, est célèbré dans les flamen céréalis. Portail de la mythologie romaine …   Wikipédia en Français

  • Conditor, S. (1) — 1S. Conditor, (14. Apr.), Martyrer zu Terni in Umbrien. S. S. Apollonius7 …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Conditor, S. (2) — 2S. Conditor, (14. Aug.), ein Martyrer in Syrien. S. S. Fortunatus …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Conditor — Con|di|tor [k...] der; s, ...tores [...re:s] <aus gleichbed. lat. conditor zu condere »(er)bauen, gründen«> (veraltet) Gründer, Stifter, Erbauer …   Das große Fremdwörterbuch

  • Condītor, der — Der Condītor, des s, plur. die s, aus dem Latein. und Ital. condire, würzen, einmachen, der ein Geschäft daraus macht, allerley Sachen in Zucker einzumachen; ein Zuckerbäcker Canditer. Daher die Conditorēy, an den Höfen, die Werkstatt eines… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • conditor — …   Useful english dictionary

  • Leporillus conditor — Rat architecte …   Wikipédia en Français

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”